برج ساعت که در میدان کناک قرارگرفته و سمبل ازمیر است با هدف جشن گرفتن بیست و پنجمین سال بر تخت نشستن پادشاه عثمانی سلطان عبدالحمید دوم در سال 1901 توسط کمیسیونی که از فرماندار ازمیر کامیل پاشای قبرصی، فرمانده نیروی دریایی سعید پاشا و شهردار اشرف پاشا تشکیل شده بود ساخته شده است. این بنا با ارتفاع 25 متر، 4 طبقه و 8 ضلعی است. سطح آن از مرمر سفید و قسمت های دیگر آن از سنگ های بریده شده ساخته شده . کولون ها تم آفریقای شمالی را دربردارند. ساعت برج از طرف ویلیام دوم امپراطور آلمان هدیه شده است. قسمت خارجی برج ساعت از تراشهای برجسته الماسه ساخته شده و 4 عدد ساعت با قطر 75 سانتی متر به آن اضافه شده.

حوض 8 ضلعی که معمار ازمیری ریموند کارلوس پره در همان تاریخی که برج ساعت ساخته شده و به نشانه بیست و پنجمین سال پادشاه با 25 شیر آب آن را طراحی کرد و ساخت و ازمیر ساری کیشلا نیز آثار تاریخی هستند که تا عصر ما باقی نماندند. برج در سال 1974 در اثر زلزله 5.2 ریشتری خسارت دید و ساعت برج روی ساعت وقوع زلزله 02:04 ثابت مانده. ظرف مدت دو سال برج دوباره بازسازی شد و ساعت آن تا به امروز کار میکند.

در 30 نوامبر 2008 در فضای 425 هکتاری واقع در چیغلی ساسالی به اولین پارک حیات وحش ترکیه تبدیل شد.

پارک حیات وحش ازمیر؛ عضو انجمن باغ وحش ها و آکواریوم های اروپا است. حیواناتی که از باغ وحش ازمیر و از خارج کشور آورده می شوند در اینجا، در محیطی شبیه به محیط طبیعی خود بدون قفس و تور مانند محیط طبیعی زندگی خود، زندگی میکنند. در اینجا 1500 حیوان از 120 نوع زندگی میکنند. و 1300 درخت و 250 نوع گیاه وجود دارد.

در پارک حیات وحش برای اینکه بازدیدکنندگان براحتی بتوانند حیوانات را در محیط طبیعی زندگیشان ببینند باندهای پیاده روی و برج های مراقبت تعبیه شده. تالابی 8450 متری برای زندگی تعداد زیادی پرنده آبی در قسمت ورودی پارک جای گرفته. در پارک، فضاهای بازی شامل باشگاه سوارکاری کودکان، اصطبل و مرغداری وجود دارد. در پارک بین بازدیدکنندگان و حیوانات جداکننده های مصنوعی مانند قفس و توری وجود ندارد. بجای این جدا کننده ها از موانعی مانند آب و خندق که با طبعیت همخوانی دارند استفاده شده .

پایه های اولین نمونه درک موزه گالری در شهرداری کناک موزه بازی و اسباب بازی عمران بارادان شهرداری کناک ازمیر توسط عمران بارادان هنرمند سرامیک ساز مشهور ما در سطح جهانی در سال 2004 بنا شد.

این هنرمند یک مجموعه کلکسیون از اسباب بازی ها و آثار کودکان با استعداد شرکت کننده در مسابقاتی که در کشورهای متعدد دنیا ترتیب میداد مقام آورده بودند جمع آوری کرده . در 10 ژانویه 2010 با مشاوره سونای آکین، کلکسیون موجود تقویت شده و به شهرداری کناک انتقال داده شده.

موزه کی از روحیه کلکسیونری مورات اوزگور کی مدیر اجرایی و سلیم اوزگور کی معاون اجرایی گروه ا.اوزگورکی بوجود آمده است. در موزه ای که در فضای 7000 مترمربعی تاسیس شده، از سال 2001 تاکنون کلکسیون های مختلف تشکیل شده از قطعاتی که با ظرافت کنار هم گرد آوری شده اند از ترکیه و چهارگوشه جهان، به نمایش گذاشته میشود.

موزه کی با هدف ایده آل حفظ اصالت هر قطعه و بهینه شدن آن نسبت به قبل راه اندازی شده.

در بنایی که توسط فرانسوی ها ساخته شده؛ بلوک ها و سنگ مزارهای مرمری که از افسوس آورده شده بکار رفته است. درخصوص نوع معماری بنا درکنار دیدگاههای نئو کلاسک تا نئو ژئوتیک ، تزئینات الهام گرفته از معماری بیزانس قابل توجه هستند.

در 30 نوامبر سال 2008 فضای 425 هکتاری واقع در چیغلی ساسالی به اولین پارک حیات وحش ترکیه تبدیل شد.

امروزه، درمیان سنگهای موزه قوم نگاری سنگ مزارهایی با نوشته های عبرانی توسط چشم های تیزبین قابل تشخیص هستند. همچنین در دیوارهای واریانت و کیز لیسه سی نیز به سنگ مزارهایی با نوشته های عبرانی برخورد میکنیم.

آثار قوم نگاری در ازمیر از 29 اکتوبر 1978 در طبقه زیرین موزه آتاتورک و قوم نگاری ازمیر به نمایش گذاشته شده بود. سپس ساختمان قدیمی اداره بهداشت که در سالهای 1985 تا 1987 بازسازی شد بعنوان موزه قوم نگاری مورد استفاده قرارگرفت.

ورودی ساختمانی که بالاتر از سطح زمین (بصورت بالای پیلوت) ساخته شده از پله های مرمر تشکیل شده. سازه سنگی برج مانند که از درب ورودی شروع میشود ظاهری بسیار باشکوه دارد. در چهار طرف ساختمان در طبقات 1 و 3 پنجره های قاب دار در طبقه 2 پنجره های بدون قاب دیده میشود. این باعث میشود ساختمان بسیار پرنور باشد.

پلکانی که دو طرف آن ستونهای مرمر و روی آن تزئینات انعکاس دهنده دوره بیزانس دیده میشود و از سالن ورودی آغاز شده و بصورت مارپیچ بالا میرود از مرمرهایی که از افسوس آورده شده اند، ساخته شده.

اولین داروخانه ترک (داروخانه اتحاد) و نمدکاری که در طبقه اول واقع شده ، نمونه های هنر نعلین کاری و حلبی سازی با شربت فروش مشهور ازمیر (دمیرهیندی) از این قسمت به بازدیدکنندگان سلام میکنند.

اتاق عروس قرن نوزدهم که در طبقه دوم واقع شده با سقف چوبی و حالت طبیعی آن سالها تحسین بینندگان را برمی انگیزد. قبل از ورود به این بخش در ویترینی که در سمت چپ قرار دارد نیز عروسکهای متنوع متعلق به مناطق مختلف به نمایش درآمده.

در ادامه این قسمت؛ ویترین های لباس عروسی، اتاق نشیمن، اتاق ختنه سورون، لوازم آشپزخانه وجود دارد. در بخش دوم، مدل موی عروس متعلق به منطقه اژه، زیورآلات زنانه، سکه های دوره عثمانی، کتاب های دستنویس و نوشت افزارها و نمونه سلاح های آن دوره ، تیر، کمان، زره، تیغ ، تپانچه و مانند اینها دیده میشود. همچنین دو بخشی که در آنها دار قالی و نمونه قالی های مناطق مختلف به نمایش درآمده بسیار مورد علاقه بازدیدکنندگان است.

با الهام از دستورات رهبر بزرگ آتاتورک بصورت " تبدیل دریانوردی به ایده آل بزرگ ترک ها" ، کشتی موزه های اژه، پیری رئیس و کاسیرگا که با هدف شناساندن، ایجاد علاقه و تعمیم دادن دریانوردی که فرمانده نیروی دریایی این را ماموریت خود می دانست بازگشایی شدند، هدف تلقیح تاریخ و فرهنگ دریانوردی ترک، انعکاس توسعه تکنیکی نیروی دریایی ترک بصورت بصری و نوشتاری، ایجاد علاقه به دریانوردی در نسل جون و تشویق آنها به دریانوردی را دنبال میکنند.

با این هدف، در کشتی موزه های اژه، پیری رئیس و کاسیرگا، با شبیه سازی محیط زندگی شناگران و غواصان ناوگان ترک که نگهبانان دریاها و سواحل کشورمان که از سه طرف توسط دریاها احاطه شده هستند با کمک مانکنها، ماکتها، لوح ها و تابلوها، فرصت تجربه و فراگیری نحوه زندگی و فعالیتهای ناوگانمان در دوران جنگ و صلح، داده میشود.

همچنین، با درنظر گرفتن موزه داری معاصر، کشتی موزه ها، هدف انجام مطالعات علمی روشن کننده تاریخ دریانوردی برروی اشیاء و اسنادی که تاریخ دریانوردی ترک از گذشته به امروز منتقل کرده و انتشار آنها، فراهم کردن امکان انتقال فرهنگ نظامی ما به نسلهای آینده را دنبال میکند.

ساختمان موزه، در سالهای 1875-1880 توسط تاکفور تاجر فرش بعنوان خانه ساخته شد. در 9 سپتامبر 1922 نیز توسط صاحبش رها شده و به مالکیت خزانه داری درآمده. ارتش ترک که به ازمیر وارد شد اینجا را بعنوان قرارگاه مورد استفاده قرارداد. در 17 فوریه 1923 هنگامی که کنگره اقتصاد ازمیر برگزار شد، آتاتورک مطالعات شخصی خود را در اینجا انجام داد.

در پایان کنگره قرارگاه از این ساختمان منتقل شد و خزانه داری ساختمان را بعنوان هتل به نعیم بی کرایه داد. در 13 اکتوبر 1926 ساختمان توسط شهرداری ازمیر خریداری شد و با قراردادن برخی اشیاء جدید به آتاتورک هدیه شد.

آتاتورک بین سالهای 1930 تا 1934 در سفر به ازمیر همیشه در این ساختمان اقامت میکرد. در 10 نوامبر 1938 با وفات آتاتورک، خانه از راه وراثت به خواهرش مقبوله بایسان منتقل شد. در 25 سپتامبر 1940 شهرداری ازمیر این ساختمان را جهت تبدیل کردن به موزه به تملک خود درآورد و در تاریخ 11 سپتامبر 1941 برای بازدید مردم بازگشایی کرد. از تاریخ 5 اکتوبر 1962 نام " کتابخانه عمومی آتاتورک و موزه آتاتورک شهر ازمیر" برروی موزه گذاشته شد. در 28 دسامبر 1972 ملکیت ساختمان به موزه باستان شناسی ازمیر داده شد. پس از بازسازی و نوسازی در 28 اکتوبر 1978 طی مراسمی با عنوان " موزه آتاتورک و قوم نگاری" بازگشایی شد. پس از انتقال آثار قوم نگاری به موزه قوم نگاری جدید که در تاریخ 13 می 1988 تاسیس شد، نام موزه به "موزه آتاتورک" تغییر کرد. ساختمان، سازه ای است از نوع نئوکلاسیک که آمیزه ای از معماری عثمانی و لوانتین است. در موزه ای که از زیرزمین، همکف، سبقه اول و طبقه شیروانی تشکیل شده امکان دیدن وسایل مورد استفاده آتاتورک وجود دارد.

کاشت نهال در سیستم اکولوژیک جهانی که در حال تغییر است از جایگاه مهمی برخوردار است. درختکاری تاثیر بسزایی درجلوگیری از فرسایش و بیابان زایی دارد. هدف، بالابردن آگاهی کودکان درخصوص حفظ محیط زیست و از بین بردن موانع فرهنگی در به اشتراک گذاری محیط زیست است.